Het vestingdorp Pujols, een Zuid-Franse verrassing

Tijdens ons bezoek aan Lot-et-Garonne, een departement in de Nouvelle Aquitaine, zijn wij drie nachten op een camping bij het plaatsje
Villeneuve-sur-Lot neergestreken. En wat een verrassing wanneer je ’s morgens tijdens je ontbijt ineens merkt dat je uitzicht hebt op een van de mooiste Franse dorpjes hier in de regio, Pujols.

De geschiedenis van Pujols, een Plus Belle Village de France, in het kort

Pujols, een dorp dat hoog op een heuvel ligt met uitzicht op de stad Villeneuve-sur-Lot en de vallei van de Lot. Een strategisch punt dus en dat hadden de Romeinen destijds ook snel door en bouwden hier dan ook een fort. Onder toeziend oog van de graaf van Toulouse, Raymond IV, werd Pujols in de 12e eeuw een bolwerk van de Katharen. Tijdens de Albigenzische kruistocht tegen de Katharen (in de 13e eeuw), hebben de kruisridders het dorp dan ook compleet geplunderd. De strategische ligging van Pujols zorgde ervoor dat de burcht tijdens en na de honderdjarige oorlog met Engeland weer werd hersteld en dat sommige huizen nu nog uit deze tijd stammen. Van het kasteel uit de 14e-15e eeuw is niet veel meer over met uitzondering van de noordoost toren. De stenen van de muur en de andere drie torens werden in 1892 hergebruikt voor de bouw van de Eysses gevangenis in Villeneuve-sur-Lot.

Even je conditie op peil brengen

Na de geschiedenis onder de loep genomen te hebben stonden wij te popelen om het middeleeuwse dorp te bezoeken. Via een steile wandelweg kwamen wij bij de poort van het stadje aan. (je kunt dit dorp overigens ook met de auto bereiken). Ook mooi was om te zien dat vele wandelaars ons voor zijn gegaan en waarschijnlijk nog zullen volgen want Pujols is een onderdeel van de wandelroute GR652 die door vele Pelgrims al gevolgd is tijdens hun tocht naar Saint-Jacques-de-Compostelle.



We liepen door de poort en zagen dat de Sint-Nicolaaskerk met de klokkentoren is ingebouwd in de poort en vestingmuur van dit vestingstadje. Deze poort bracht ons naar het centrale plein met de kerk aan de ene kant en de 19e-eeuwse markthal en het VVV kantoor aan de andere kant.
Deze open markthal heeft ooit dienst gedaan als speelplein voor de meisjesschool maar nu vindt hier zondags een kleine markt plaats.



Je kunt nu zowel rechtsom als linksom de charmante nauwe en kleurrijke straatjes inlopen met volop bloembakken en hier en daar een winkel en/of restaurant. De huizen zijn vaak vakwerkhuizen en zien er allemaal bijzonder goed bijgehouden uit.



Wandelend kwamen we verderop hoog gelegen de kerk van Sainte-Foy-La-Jeune tegen welke stamt uit de tijd na de honderdjarige oorlog (eind 15e eeuw begin 16e eeuw) met binnen nog diverse mooie muurtekeningen.



Vanaf deze kerk liepen we via de Rue du Temple naar de Engels Poort. Er werd ons verteld dat deze poort zijn naam te danken heeft aan de Engelsen die tijdens de honderdjarige oorlog via deze uitgang gevlucht zijn.



Jammer dat we te laat waren voor een lunch, maar mocht je dit dorp bezoeken en graag een hapje willen eten gewoon vroeg opstaan want de kaarten van de restaurants zagen er allemaal zeer smakelijk uit, en ‘s middags zijn de prijzen ook nog eens heel aantrekkelijk. En je weet: in Frankrijk zorg je ervoor dat je voor 12.30 uur aan tafel zit anders is het “désolée”. Gelukkig was het personeel van de pizzeria zo aardig om nog een heerlijke salade voor ons te maken.







Anderen lazen ook onze blogs over  Pujols,  Frankrijk,  nouvelle-aquitaine,  stadswandeling